Produkcja zwierzęca

  1. Start
  2. Metody mitygacji i sekwestracji
  3. Produkcja zwierzęca
  4. Żywienie zwierząt
  5. Praktyka nr 18. Zwiększenie udziału pastwiskowego żywienia krów

Praktyka nr 18. Zwiększenie udziału pastwiskowego żywienia krów

Opis praktyki

Mimo wyższej emisji GHG z żywienia krów trawą na pastwisku, łączny bilans takiej praktyki (w bilansie śladu węglowego), jest korzystniejszy, niż w przypadku żywienia kiszonką z kukurydzy lub wysłodków buraczanych.

Potencjał redukcyjny GHG

40-50%, 1433,36 kg CO2 eq./szt./rok.

Ocena potencjału redukcyjnego GHG

4.

Koszty wdrożenia

20% niższy koszt żywienia, ok. 7% spadek wydajności mlecznej pod warunkiem poprawnego bilansowania dawek z wykorzystaniem tanich pasz energetycznych. Bez kosztów w ramach działań dobrowolnych związanych z dyrektywa azotanową lub obowiązkowych dla zazielenienia lub 0,3 zł/l mleka dla prywatnych systemów jakości lub 100 zł/szt./rok dla działań programu rolno środowiskowego.

Możliwość aplikacji

Łatwa, poprzez możliwość odpisów w planach nawozowych lub gwarancję sprzedaży w systemach jakości lub udział w programie rolno środowiskowym.

Konsekwencje wdrożenia

Powiązanie zazielenienia z funkcją produkcji, redukcja obciążenia azotem TUZ w ramach planów nawozowych. Poprawa właściwości dietetycznych i prozdrowotnych mleka (witaminy, kwasy tłuszczowe) z pastwiskowego żywienia krów powinna mieć pozytywny aspekt na zdrowie publiczne. Brak konsekwencji dla innych gałęzi gospodarki.

Możliwość szacowania

W zależności od przyjętej aplikacji ARMIR (powiązanie dopłat do TUZ z informacją o liczbie pastwiskowanych zwierząt) lub centra certyfikacji (w przypadku wdrożenia systemu jakości produkcji opartego na żywieniu pastwiskowym), a następnie KASHUE. Niestety na obecnym etapie efekt redukcyjny nie do uchwycenia ze względu na brak uwzględnienia śladu węglowego w metodyce IPCC oraz wyższy współczynnik emisji podtlenku azotu z pastwiskowania. Konieczność modyfikacji metodyki KASHUE.

Sposób wdrożenia i promocji

Szkolenia i materiały właściwe dla wybranego sposobu wdrożenia, w tym czynnik finansowy w postaci działania PROW, lub wyższej ceny skupu dla produkcji certyfikowanej. Aktualnie brak jest działań o podobnym charakterze.

Literatura

  • Casey, J. W., and Holden, N. M., 2005. The relationship between greenhouse gas emissions and the intensity of milk production in Ireland. Journal of Environmental Quality 34: 429-436.
  • Directorate general For Internal Policies, 2014. Measures at farm level to reduce greenhouse gas emissions from agriculture. European Parliament’s Committee on Agriculture and Rural Development.
  • Eckard R.J., Grainger C.,. de Klein C.A.M, 2010. Options for the abatement of methane and nitrous oxide from ruminant production: A review Livestock Science 130, 47–56.
  • Buddle B.M., Denis M., Attwood G.T., Altermann E., Janssen P.H., Ronimus R.S., Pinares-Patińo C.S., Hristov, A. N., Oh, J., Lee, C., Meinen, R., Montes, F., Ott, T., Firkins, J., Rotz, A., Dell, C., Adesogan, A., Yang, W., Tricarico, J., Kebreab, E., Waghorn, G., Dijkstra, J. & Oosting, S. (2013). Mitigation of greenhouse gas emissions in livestock production – A review of technical options for non-CO2 emissions. Edited by Pierre J. Gerber, Benjamin Henderson and Harinder P.S. Makkar. (FAO Animal Production and Health Paper No. 177). Rome, Italy: Food and Agriculture Organization of the United Nations.
  • FAO, 2010. Greenhouse Gas Emissions from the Dairy Sector. A Life Cycle Assessment, Food and Agriculture Organization of the United Nations.
  • Ku¨lling D.R, Menzi H., Sutter F., Lischer P. Kreuzer M., 2003. Ammonia, nitrous oxide and methane emissions from differently stored dairy manure derived from grass- and hay-based rations. Nutrient Cycling in Agroecosystems 65: 13–22.
  • Lovett, D.K., Stack, L.J., Lovell, S., Callan, J., Flynn, B., Hawkins, M. O’Mara, F.P. 2005. Manipulating enteric methane emissions and animal performance of late lactation dairy cows through concentrate supplementation at pasture. Journal of Dairy Science 88, 2836-2842.
  • Muetzel S., Wedlock D.N., 2011. Strategies to reduce methane emissions from farmed ruminants grazing on pasture. The Veterinary Journal 188 (2011) 11–17.
  • Pellerin S., Bamière L., Angers D., Béline F., Benoît M., Butault J.P., Chenu C., Colnenne-David C., De Cara S., Delame N., Doreau M., Dupraz P., Faverdin P., Garcia-Launay F., Hassouna M., Hénault C., Jeuffroy M.H., Klumpp K., Metay A., Moran D., Recous S., Samson E., Savini I., Pardon L., 2013. How can French agriculture contribute to reducing greenhouse gas emissions? Abatement potential and cost of ten technical measures. Summary of the study report, INRA (France), 92.
  • de Klein, C. A. M., and Ledgard, S. F., 2005. Nitrous oxide emissions from New Zealand agriculture – key sources and mitigation strategies. Nutrient Cycling in Agroecosystems 72: 77-85.
  • Waghorn, G. C. Clark, D. A., 2005. Greenhouse gas mitigation opportunities with immediate application to pastoral grazing for ruminants. International Congress Series 1293, 107-110.