Opis praktyki
Praktyka polega na pirolizie (odgazowaniu) obornika bądź pomiotu drobiowego, w wysokiej temperaturze, a następnie spaleniu w specjalnie skonstruowanych kotłach. W procesie generowana jest energia cieplna najczęściej w oparciu o współspalanie innych nośników, jak biomasa czy gaz.
Potencjał redukcyjny GHG
95%, 356,93 kg CO2 eq./szt./rok dla krów, 367,39 kg CO2 eq./szt./rok dla świń 5,30 kg CO2 eq./szt./rok dla drobiu.
Ocena potencjału redukcyjnego GHG
6.
Koszty wdrożenia
Żależny od mocy cieplnej i porównywalny z kosztem biogazowni o tej samej mocy. Koszt instalacja o mocy 1MW i współspalaniu odchodów i biomasy, wynosi ok. 11 mln zł.
Możliwość aplikacji
Ograniczona do dużych i średnich stad. Ze względu na zapotrzebowanie na energię cieplną, praktyka pozostaje atrakcyjna dla hodowli świń i drobiu.
Konsekwencje wdrożenia
Konieczność zagospodarowania popiołu powstającego ze spalania. Możliwe jego wykorzystanie nawozowe. Praktyka współdziała w osiągnięciu pułapu krajowych odnawialnych źródeł energii wyznaczonych przez UE i ich rozproszonego charakteru. Ogranicza również rozpraszanie azotu i fosforu do środowiska naturalnego.
Możliwość szacowania
Ze względu na ścisłą ewidencje instalacji oraz świadectw energetycznych, pełna informacja dostępna w URE. Ze względu na stosowanie biomasy do celów energetycznych, praktyka mitygacyjna prawdopodobnie wykazywana będzie w sektorze ETS z pominięciem zaniechanej emisji z chowu zwierząt. Stąd konieczność wprowadzenia nowego ujęcia w szacowaniu redukcji z tego typu instalacji.
Sposób wdrożenia i promocji
Na stosowanych do tej pory zasadach do 45% dofinansowania z NFOŚ. W wojewódzkich programach operacyjnych znajdują się możliwości wsparcia OZE, które jednak nie precyzują takich instalacji, a jedynie biogazownie, generatory wiatrowe, czy kolektory słoneczne. Inwestycje wspierają wojewódzkie fundusze ochrony środowiska. Można również rozważyć uzupełnienie aktualnego PROW o zapis dla inwestycji związanych z OZE lub modernizacją gospodarstw. Konieczne uwzględnienie takich instalacji w zapisach BAT, programu działań do dyrektywy azotanowej czy NEC. Pośrednio niezbędne będzie dopuszczenie popiołów takich instalacji do nawozowego stosowania w rolnictwie.
Literatura
- Buddle B.M., Denis M., Attwood G.T., Altermann E., Janssen P.H., Ronimus R.S., Pinares-Patińo C.S., Hristov, A. N., Oh, J., Lee, C., Meinen, R., Montes, F., Ott, T., Firkins, J., Rotz, A., Dell, C., Adesogan, A., Yang, W., Tricarico, J., Kebreab, E., Waghorn, G., Dijkstra, J. & Oosting, S., 2013. Mitigation of greenhouse gas emissions in livestock production – A review of technical options for non-CO2 emissions. Edited by Pierre J. Gerber, Benjamin Henderson and Harinder P.S. Makkar. (FAO Animal Production and Health Paper No. 177). Rome, Italy: Food and Agriculture Organization of the United Nations.
- Directorate general For Internal Policies, 2014. Measures at farm level to reduce greenhouse gas emissions from agriculture. European Parliament’s Committee on Agriculture and Rural Development.
- Sommer, S.G., S.O. Petersen, P. Sorensen, H.D. Poulsen, and H.B. Moller. 2007. Methane and carbon dioxide emissions and nitrogen turnover during liquid manure storage. Nutr. Cycling Agroecosyst. 78, 27–36.
- Leip, A.,Weiss, F., Wassenaar, T., Perez, I., Fellmann, T., Loudjani, P., Tubiello, F., Grandgirard, D., Monni, S., Biala, K., 2010. Evaluation of the livestock sector’s contribution to the EU greenhouse gas emissions (GGELS) – final report. European Commission, Joint Research Centre, 323.
- Pellerin S., Bamière L., Angers D., Béline F., Benoît M., Butault J.P., Chenu C., Colnenne-David C., De Cara S., Delame N., Doreau M., Dupraz P., Faverdin P., Garcia-Launay F., Hassouna M., Hénault C., Jeuffroy M.H., Klumpp K., Metay A., Moran D., Recous S., Samson E., Savini I., Pardon L., 2013. How can French agriculture contribute to reducing greenhouse gas emissions? Abatement potential and cost of ten technical measures. Summary of the study report, INRA (France), 92.