Opis praktyki
Pierwszy typ polega na kilkukrotnym usuwaniu gnojowicy w ciągu dnia z części podrusztowej w budynku inwentarskim dla świń do zbiornika gnojowicowego będącego na zewnątrz budynku. Nie we wszystkich systemach jest to niestety możliwe. Przykladowo w systemie wannowym (vacu system), musi nastąpić wcześniejsze, minimalne napelnienie się zbiornika podrusztowego, aby uzyskać możliwość spływu w instalacji odprowadzającej. Dla bydła praktyka polega na kilkukrotnym zgarnięciu odchodów z korytarza gnojowo-spacerowego. Jako czynniki wpływające na redukcję wymienia się obniżenie temperatury, redukcję powierzchni parowania/emisji, a także ograniczone mieszanie się starej i nowej frakcji gnojowicy.
Potencjał redukcyjny GHG
40%, 141,94 kg CO2 eq./szt./rok dla krów, 58,78 kg CO2 eq./szt./rok dla świń.
Ocena potencjału redukcyjnego GHG
4.
Koszty wdrożenia
Bezkosztowo.
Możliwość aplikacji
Powszechna w nowych systemach bezściełowych. Problematyczna w starszych budynkach, niewyposażonych w integralny i zautomatyzowany system usuwania.
Konsekwencje wdrożenia
Poprawa mikroklimatu pomieszczeń i dobrostanu zwierząt. Brak konsekwencji dla innych gałęzi gospodarki.
Możliwość szacowania
Trudna z punktu widzenia kontroli stosowania praktyki. Taka ocena wynika z faktu, iż praktyka jest czynnością, której stosowanie nie pozostawia w żadnej dokumentacji widocznych śladów. Oprócz deklaracji hodowcy nie ma innej metody weryfikacji stosowania praktyki. Niemniej w sposób bardzo ogólny można dokonać wyliczeń z danych o liczbie zwierząt utrzymywanych w ten sposób a oichidzących z ARiMR. Aktualnie brak możliwości ujęcia efektu redukcyjnego w metodologii IPCC.
Sposób wdrożenia i promocji
Wprowadzenie obowiązku szybkiego usuwania gnojowicy w ustawie o nawozach i nawożeniu, programie działań do dyrektywy azotanowej oraz BAT, czy NEC. Aktualnie brak podobnych praktyk w działaniach PROW lub przepisach.
Drugi typ polega na zastosowaniu robota do czyszczenia podłóg szczelinowych. W przedniej części posiada on zgarniaki, które wpychają resztki odchodów zwierzęcych między szczeliny betonowej posadzki korytarza gnojowego wprost do podziemnych kanałów magazynujących. Robot napędzany jest energią elektryczną z wbudowanych akumulatorów, a ich ładowanie następuje pomiędzy cyklami pracy, w stacji dokującej. Opcjonalnie może być on wyposażony w zbiornik wody umożliwiający czyszczenie „na mokro”.
Potencjał redukcyjny GHG
CH4 o 2% i N2O o 1%.
Ocena potencjału redukcyjnego GHG
2 – dla CH4 i N2O.
Koszty wdrożenia
Koszty inwestycyjne – 240 brutto·stanowisko produkcyjne-1, koszty operacyjne – 4 zł brutto·stanowisko produkcyjne-1·rok-1, brak wpływu na wydajność/produkcyjność, koszty utraconych możliwości – 0 zł.
Możliwość aplikacji
0,5. Przewidywana liczba gospodarstw mogących wdrożyć praktykę do 2020 roku wynosi 15% (25% pogłowia).
Konsekwencje wdrożenia
Zastosowanie robotów do czyszczenie podłóg szczelinowych może chwilowo zwiększać stężenie amoniaku, jednak zjawisko to ma charakter krótkotrwały i nie powoduje wzrostu emisji tego gazu z budynku. Dodatkowo podczas wdrażania rozwiązania w budynkach już istniejących, pojawienie się robota może powodować stres u hodowanych zwierząt. Warunki podwyższonego stresu mogą utrzymywać się przez kilka dni. Dodatkowo czyszczenie podłóg zmniejsza ich wilgotność, co pozytywnie wpływa na zdrowotność racic.
Możliwość szacowania
W przypadku inwestycji finansowanych lub współfinansowanych z budżetu zadaniowego państwa oraz budżetu UE na podstawie danych zbieranych przez ARiMR. Dla inwestycji finansowanych ze środków własnych inwestora jedynie na podstawie danych uzyskanych od producentów i importerów montowanych urządzeń lub wdrażanych technologii., brak możliwości uwzględnienia w metodologii KASHUE.
Sposób wdrożenia i promocji
PROW: „Transfer wiedzy i działalność informacyjna”, „Inwestycje w środki trwałe”, „ Działanie rolno-środowiskowo-klimatyczne”. Rozwiązanie to wpisuje się w „Strategię zrównoważonego rozwoju wsi, rolnictwa i rybactwa na lata 2012- 2020”, cel – ochrona środowiska i adaptacja do zmian klimatu na obszarach wiejskich, co związane jest z adaptacją rolnictwa i rybactwa do zmian klimatu oraz ich udziałem w przeciwdziałaniu tym zmianom. Działania objęte strategią mogą być finansowane z budżetu zadaniowego państwa oraz budżetu UE w ramach Wspólnej Polityki Rolnej i Polityki Spójności.