1. Start
  2. Metody mitygacji i sekwestracji
  3. Produkcja roślinna
  4. Uprawa roślin
  5. Praktyka nr 8. Zmniejszenie intensywności użytkowania TUZ

Praktyka nr 8. Zmniejszenie intensywności użytkowania TUZ

Potencjał redukcyjny GHG

Zmniejszenie intensywności użytkowania TUZ (częstości koszenia/spasania i nawożenia, zamiany użytkowania z pastwiskowego na łąkowe) powinno przyczynić się do zmniejszenia emisji CO2 z gleby o ok. 5-10% (450 – 2000 kg CO2·ha-1)w zależności od warunków glebowych i dotychczasowej intensywności użytkowania. Praktyka zalecana zwłaszcza na terenach podmokłych i zalewowych. Proponuje się wdrożenie praktyki polegającej na zmniejszeniu intensywności użytkowania trwałych użytków zielonych (częstości koszenia/spasania i nawożenia, zamiany użytkowania z pastwiskowego na łąkowe).

Ocena potencjału redukcji

10%.

Koszty wdrożenia

Praktyka bezkosztowa

Możliwość aplikacji

Aktualnie i w przyszłości praktyka łatwa.

Docelowy typ gospodarstw

Przewiduje się, że praktykę mogą wdrożyć gospodarstwa ekologiczne, 5% gospodarstw mogących wdrożyć praktykę.

Pozytywne Konsekwencje wdrożenia

Praktyka powinna przede wszystkim korzystnie wpływać na jakość środowiska przyrodniczego poprzez zachowanie lub zwiększenie naturalnej zawartości materii organicznej w glebie przeciwdziałając jej nadmiernej mineralizacji i w ten sposób pozwala zmniejszyć emisję CO2 do atmosfery. Wdrożenie praktyki powinno ograniczać emisję składników (w tym azotu) do hydrosfery dzięki zmniejszeniu zużycia poziomu zużycia NPK przyczyniając sie do poprawy jakości wód powierzchniowych i gruntowych. Większe wykorzystanie azotu przez rośliny powinno ograniczać bezpośrednią i pośrednią (zachodzącą na wszystkich etapach migracji NO3– z gleby do hydrosfery) emisję N2O z gleby.

Praktyka może ponadto przyczynić się do wzrostu bioróżnorodności i rozwoju dziko żyjących oraz pożytecznych zwierząt. Ponadto wdrożenie praktyki przyczyni się do retencji wody w gruncie. Wdrożenie praktyki umożliwi lub wesprze działania związane z realizacją założeń systemu zrównoważonego rolnictwa. Nie dostrzega się wpływu praktyki na inne podmioty i branże.

Możliwość szacowania

ITP (monitoring zawartości próchnicy glebowej), IB IOŚ (monitoring emisji CO2 N2O z gleb prawnych), organizacje ekologiczne, rejestracja stanu wdrożenia praktyki – ODR.

Możliwość uwzględnienia w metodologii KASHUE

Nie istnieje.

Sposób wdrożenia i promocji

Wdrażanie praktyki może odbywać się w ramach WPR oraz mogą polegać na promocji przekształcania trwałych użytków zielonych jako sposobu użytkowania gruntów. W procesie tym powinny aktywnie uczestniczyć ARiMR, ODR, Izby Rolnicze, Samorządy Regionalne, Zrzeszenia Branżowe i Grupy Producenckie.

Odniesienie do PROW

Praktyka znajduje odniesienie w dotychczasowych rozwiązaniach PROW, Greening (Utrzymanie proekologicznych łąk), Program rolno-środowiskowo- klimatyczny pakiet 3 Ochrona cennych siedlisk.